knpe sy x prnh diberi pluang tuk mrasa bhgia,.
setiap kali dtgnya bhgia itu,,,
setiap kali itulah berakhir dgn airmata..
saya juga hamba Allah..
yg kerdil...
yg xsmpurna sprti org lain..
tpi org lain klhatan bgtu bhgia,,,
atau mngkinkah blum tiba wktunya tuk sy rasa kbhgiaan itu,,
kmna akan ku bwa hatiku yg luka ini...
Ya Allah
aku trima smua ini dgn lapang dada..
krna aku thu mgkin ini lah cbran yg aku perlu tmpuhi
sesakit mana pun hati aku..
aku prcaya ade ubat yg akn mmbntu..
aku harus kuat,,,
kpda insan2 yg mmbaca post ini ;
mskipun ini dugaan yg mngkin brat bg kita..nmn kita prlu hadapinya juga,,,kuatkan smngt..jika kta lmh,,lmhla jiwa kita...
bab kata shbat sjati saya.. (sbar..mgkin akn ada hri itu tuk kita)..tq sbb sllu ada disisi...
nozirah abu bakar
cik eka
cik echah
0 comments:
Post a Comment